Zaštitite vašeg psa od opasne bolesti Lajšmanioze

Alarmantan je veliki broj oboljelih pasa od Lajšmanioze kako u pojedinim djelovima Evrope tako i kod na u Crnoj Gori, a još alarmantnije je da veliki broj vlasnika pasa u Crnoj Gori i ne zna za postojanje ove opake bolesti ili kako zaštititi svoga ljubimca od nje. Stim u vezi smo djelimično preuzeli i objavili ovaj članak kako bi skrenuli pažnju vlasnicima pasa. Za više informacija i savjet o preventivi možete pozvati nas ili posjetiti Vašeg veterinara.

"Lajšmanioza je teška, često fatalna bolest pasa koja se prenosi sa jednog psa na drugog (kao i na ljude) posredno, ujedom sitnog insekta iz roda Phlebotomus. Izazivač je protozoa iz roda Leishmania. Trenutno ne postoji lijek ili vakcina koja može prevenirati ovo oboljenje. Uglavnom se javlja visceralni oblik ove bolesti i može da traje tri i više mjeseci. Kod bolesnih pasa dolazi do poremećaja opšteg stanja. U početku bolesti psi su apatični, bezvoljni sa oslabljenim apetitom koga prati naglo mršavljenje. Konjuktive su blijede, a potkožni limfni čvorovi povećani i otečeni. Usljed ulceracija na sluzokoži crijeva dolazi do proliva koji je profuzan i smrdljiv. Slezina i jetra su otečene i bolne što se može utvrditi palpacijom.

Na koži mogu da nastanu lezije, prvo u obliku diskretnih depilacija na leđima, a posebno na obrazima, koje imaju tendenciju širenja. Najčešće se javlja skvamozni ekcem sa pojavom mnogobrojnih ljuspica. Klinička slika pseće lajšmanioze nije uvjek jedinstvena, tako da inficirani psi mogu pokazivati sasvim blage simptome ili ih uopšte ne pokazivati, međutim važno je istaknuti da su uzročnici lajšmanioze u koži bolesnog psa izrazito gusto nakupljeni tako da se flebotomine (u narodu poznate kao papataći ili nevidi), sisanjem lako inficiraju i prenesu bolest na druge životinje i ljude.

Flebotomine (mušice peskare) su mali, dlakavi dvokrilni insekti dužine 2,5 - 3 mm, koji za razliku od komaraca ne stvaraju zvuk zujanja. Boja im može biti od svetlo do tamno braon. U toku dana se teško mogu vidjeti jer se kriju u pukotinama i najviše ih ima u šumovitim djelovima. Razvojni ciklus ovog insekta traje oko 2 mjeseca. Sezona mušica počinje u maju, a završava se u septembru. Hrane se šećerom iz biljaka, kao i krvlju ljudi i životinja (samo ženke). Najviše vole tople ljetnje noći (16 stepeni i više). Da biste donekle zaštitili svoje pse od najezde papataća treba im stavljati, u pravilnim vremenskim intervalima (prema preporukama proizvođača), insekticidna i repelentna sredstva koja u sebi sadrže sredstva koja ih odbijaju. Prevencija lajšmanioze podrazumjeva sprečavanje ugriza papatača, odnosno smanjivanje njihove populacije i izloženosti. Zbog toga koriste se ektoantiparazitici, redukuje se vreme izloženosti papataćima (pogotovo od sumraka do zore), tretiranje prostorija i odeće repelentima. Ljudi koji žive u blizini ugroženih životinja ili područja trebali bi da posebno obrate pažnju na simptome (povišenje temperature, opšteg infekcioznog sindroma, mršavljenje) i treba uvjek posumnjati na bolest ukoliko čovjek živi u ugroženom području i ukoliko je dolazio u kontakt sa papataćima, a da pri tome ima i bolesnog psa. Ukoliko se pojavi neki od navedenih simptoma, obavezno kontaktirati svog ljekara."

izvor: pet-centar.rs , Ana Jovanović, dr. vet. med.